تأثیر کم آبیاری بر عملکرد و برخی صفات دانه سه رقم سویا در منطقه خرم آباد

کم آبی اولین عامل محدودکننده تولید سویا در مناطق نیمه خشک می باشد. بنابراین، افزایش عملکرد سویا مستلزم انتخاب ارقام مقاوم و سازگار با شرایط اقلیمی خشک یا کم آب ایران می باشد. به منظور بررسی اثر رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه سه رقم سویا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در طی فصل زراعی سال 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی خرم آباد دانشگاه لرستان انجام شد. تیمارهای آبیاری در کرت های اصلی و ارقام سویا در کرت های فرعی قرار گرفتند. تیمارهای آبیاری بر اساس آبیاری کامل به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه (ci) برای ارقام m7، m9 و tms و کم آبیاری به ترتیب به میزان 80، 70 و 50 درصد نیاز آبی گیاه (rdi80، rdi70 و rdi50)تنظیم شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تنش کم آبی تأثیر معنی دار بر تعداد گره در ساقه، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی داشت. بیشترین کاهش تعداد گره (54/10)، ارتفاع بوته (24/44 سانتی متر)، تعداد غلاف در بوته (5/24)، عملکرد دانه (9/1259 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیکی (2/3013 کیلوگرم در هکتار) و وزن صددانه (77/11 گرم) در شرایط تنش شدید مشاهده شد. از بین ارقام مطالعه شده رقم m9 به طور متوسط بالاترین عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، تعداد غلاف در بوته، تعداد گره، وزن صددانه و بهره وری مصرف آب را در شرایط تنش آبی و بدون تنش داشت.